Van binnen huil ik stille tranen.
Van binnen zit een stil verdriet,
wat af en toe eruit mag komen.
Maar liefst als niet iedereen het ziet.
Mijn motto is: “k Wil groot en sterk zijn,
ik knok me wel mijn leven door.
Ik laat niet graag mijn diepe pijn zien.
Gewoon “het Zijn” “daar ga ik voor”
Maar soms is het genoeg geweest,
dan deel ik mijn verdriet
Met ieder die het horen wil
of die het nu toch ziet
En wat er dan nog over is
breng ik naar de rivier
Daar gaat het met de stroming mee
ver weg van hier.
Van binnen huil ik stille tranen.
Er zit nog steeds een stil verdriet
wat er af en toe echt uit mag komen
en ook als iedereen het ziet.
Hanneke Cator